Abstrakt
Cel: Celem publikacji jest przedstawienie zasadniczych parametrów indywidualnych środków ochrony przed skażeniami (ISOPS) stosowanych w Siłach Zbrojnych.
Wprowadzenie: W ostatnich dwóch dekadach w Wojsku Polskim nastąpił znaczący skok jakościowy w wyposażeniu indywidualnym żołnierzy, które służy do ochrony przed skażeniami. Sprzęt ten ukierunkowany jest głównie na ochronę przed skażeniami pochodzącymi od Broni Masowego Rażenia (BMR), ale można go wykorzystywać przy innych rodzajach skażeń. Przykładem takiego ekwipunku mogą być maski przeciwgazowe MP-5 i MP-6, w których można stosować filtropochłaniacze dedykowane do różnego rodzaju substancji niebezpiecznych. Z oczywistych względów Siły Zbrojne w czasie pokoju są szkolone i przygotowywane do zapewnienia właściwego poziomu ochrony wojsk i zwalczania skutków zdarzeń CBRN. Tymczasem Państwowa Straż Pożarna na co dzień zmaga się z zagrożeniami związanymi z uwolnieniami substancji niebezpiecznych. Niekiedy, w szczególności w sytuacji wystąpienia skażeń o wielkiej skali lub charakterze przekraczającym możliwości PSP, oczekuje się współdziałania obu podmiotów. Jedną z najważniejszych zasad współdziałania wojska i PSP jest zapewnienie bezpieczeństwa ratownikom uczestniczącym w działaniach, które w dużej mierze zależy od wzajemnego zrozumienia procedur, technik i możliwości wyposażenia występującego w obydwu formacjach. Jednocześnie czynniki te stanowią również determinanty efektu synergii, jeśli cywilne i wojskowe elementy ratownicze postrzegane są jako komponenty jednego, spójnego krajowego systemu.
Metodologia: W artykule zastosowano metodę analizy i krytyki piśmiennictwa oraz obserwacji. Autorzy bazowali przede wszystkim na instrukcjach fabrycznych producentów sprzętu oraz doświadczeniach użytkowników sprzętu.
Wnioski: W artykule zostało przedstawione najnowsze wyposażenie żołnierzy Wojska Polskiego, którzy w wyjątkowych sytuacjach będą wspierać inne elementy wykonawcze Systemu Zarządzania Kryzysowego kraju. Podstawą takiej współpracy będzie wzajemne zrozumienie procedur, technik i możliwości wyposażenia występującego w obydwu formacjach, a szczególnie możliwości realizacji zadań w warunkach skażeń przez poszczególne podmioty. Z powyższego wynika, że podczas wspólnego działania elementów wykonawczych reagowania kryzysowego w warunkach skażeń zasadnicze znaczenie dla skutecznego i bezpiecznego planowania, kierowania działań oraz ich realizacji będzie m.in. znajomość możliwości ochronnych indywidualnego wyposażenia uczestników (żołnierzy) w zakresie zagrożeń CBRN.
Słowa kluczowe: ochrona przed skażeniami, ISOPS, obrona przed zdarzeniami CBRN
Typ artykułu: artykuł przeglądowy