Abstrakt
Cel: Głównym celem niniejszych rozważań jest identyfikacja ochrony cyberprzestrzeni w świetle Strategii Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej z 2014 roku, polskiej legislacji w zakresie ochrony przed cyberprzestępczością, polityki ochrony cyberprzestrzeni oraz postawy Unii Europejskiej wobec cyberterroryzmu.
Wprowadzenie: Pojęcia takie jak bezpieczeństwo Polski, cyberterroryzm, kontrola operacyjna, służby mundurowe czy służby specjalne nie schodzą z medialnych czołówek. Nie jest to jednak efekt potrzeby chwili, medialności, aktualnej sytuacji międzynarodowej czy zmian organizacyjnych, a niestety efekt wieloletnich zaniedbań w tym ważnym aspekcie, jakim jest symulowanie, prognozowanie i reagowanie na potencjalne zagrożenia bezpieczeństwa. Wraz z postępem cywilizacyjnym ostatniej dekady, nastąpiły zmiany technologiczne, społeczne, polityczne, czy kulturowe. Jednym z ważniejszych elementów powyższych zmian jest rozwój dotyczący globalnych procesów wymiany, a także przekazywania i przetwarzania informacji. Daje to korzyści dla wielu państw, jednocześnie powoduje uzależnienie od technologii informatycznych. Wspomniane zmiany niosą ze sobą jednak pewnego rodzaju zagrożenia dla państw, określane mianem cyberterroryzmu. Mówi się o tzw. wojnie informacyjnej, która oznacza wszelkie działania mające na celu uzyskanie przewagi informacyjnej poprzez wpływanie na informacje, procesy informacyjne, systemy informatyczne oraz sieci komputerowe przeciwnika przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony własnym zasobom informacyjnym. Została ona zdefiniowana już wcześniej, jednak w erze Internetu zyskała na znaczeniu.
Projekt i metody: Do określenia istoty ochrony cyberprzestrzeni przedstawiono rozważania dotyczące metodologicznych podstaw badanego obszaru, w dziedzinie bezpieczeństwa cyberprzestrzeni Polski, NATO oraz Unii Europejskiej. Wykorzystano metodę monograficzną, analizę materiałów źródłowych oraz weryfikację danych zastanych.
Wyniki: Na podstawie przeprowadzonych badań ustalono, że wszelkie działania, decyzje podejmowane na mocy Konwencji Rady Europy o cyberprzestępczości są zgodne z innymi aktami prawa, lecz również mają na względzie poszanowanie praw człowieka, zgodnie z którymi ma on prawo do wolności, w tym możliwość głoszenia swoich opinii, czy wyrażania własnych poglądów. Współpraca państw na arenie międzynarodowej w obszarze cyberprzestrzeni ma za zadanie ujednolicanie aktów prawnych, wszelkiego typu regulacji, w celu łatwiejszego i skoordynowanego działania w zakresie cyberbezpieczeństwa. Normy prawne państw, które są ze sobą skoordynowane, ułatwiają namierzanie, ściganie i karanie cyberprzestępców.
Wnioski: Wnioski przedstawione w artykule pozwalają określić działania mające na celu identyfikację ryzyk wynikających z zagrożeń w cyberprzestrzeni i jego ustawodawstwa.
Słowa kluczowe: cyberprzestrzeń, bezpieczeństwo, współpraca, wojna informacyjna, służby mundurowe, wymiana informacji, cyberterroryzm, cyberataki
Typ artykułu: artykuł przeglądowy