Abstrakt
Cel: Celem artykułu jest przedstawienie wyników badań wstępnych mających na celu poznanie opinii ludności cywilnej na temat potrzeby i możliwości wprowadzenia do powszechnego użytku aplikacji na smartfony oraz komputery stacjonarne pozwalającej przekazywać informacje o zagrożeniach w czasie rzeczywistym. Uzyskane dane, po uprzedniej weryfikacji i autoryzacji przez właściwe centrum dyspozycyjne, będą elementem systemu monitorowania zagrożeń oraz ostrzegania i alarmowania o zagrożeniach.
Projekt i metody: W badaniach posłużono się metodą sondażu diagnostycznego. Przy wykorzystaniu odpowiedniej techniki pozwala ona stosunkowo szybko i rzetelnie przeprowadzić badania w licznej grupie respondentów. W tym przypadku techniką była ankieta. Opracowane dla niej narzędzie składało się z siedmiu pytań merytorycznych, które posłużyły do zbadania opinii ludności cywilnej na temat potrzeby zaprojektowania aplikacji pozwalającej obywatelom aktywnie uczestniczyć w przekazywaniu informacji o zagrożeniach.
Wyniki: Uzyskane wyniki świadczą o zainteresowaniu respondentów projektowanym narzędziem oraz na względne zrozumienie istoty jego działania. Co oczywiste, pojawiają się rozbieżności w zakresie jego ostatecznego kształtu i przeznaczenia. Pewien niepokój budzą odpowiedzi wskazujące na to, że narzędzie będzie wykorzystywane przede wszystkim przez służby, inspekcje i straże, ale wydaje się, że te odpowiedzi wynikają z pewnej niewiedzy i nieświadomości badanych. Kampania społeczna oraz stosowne instrukcje będące elementem aplikacji powinny to zmienić.
Wnioski: Analizując wyniki przeprowadzonych badań, można wysnuć następujące wnioski: – Istnieje bezsporna potrzeba opracowania interaktywnej aplikacji pozwalającej ludności cywilnej na czynny udział w procesie monitorowania zagrożeń. – Niezbędne wydaje się powołanie komórek, które na szczeblach lokalnych, tj. w powiatach, będą weryfikować napływające informacje o zagrożeniach. – Niezwykle ważne jest merytoryczne oraz wolicjonalne i etyczne przygotowanie ludności cywilnej do korzystania z aplikacji. – Aplikacja musi mieć jasno zredagowaną instrukcję i samouczek. Zalecane jest opracowanie analogicznych i w pełni kompatybilnych wersji aplikacji na urządzenia przenośne oraz stacjonarne. – Konieczne jest zaszczepienie w ludności cywilnej przekonania o potrzebie i celowości użycia aplikacji.
Słowa kluczowe: monitorowanie zagrożeń, zagrożenie, ostrzeganie, alarmowanie, system zarządzania kryzysowego
Typ artykułu: studium przypadku