Abstrakt

Cel: Autorzy artykułu, uczestnicy akcji Ciężkiej Grupy Poszukiwawczo-Ratowniczej Państwowej Straży Pożarnej (HUSAR Poland) po trzęsieniu ziemi w Nepalu w 2015 r. na podstawie prezentowanego studium przypadku dokonali próby przybliżenia czytelnikom specyfiki działań komponentu medycznego tej specjalistycznej formacji.

Wprowadzenie: We wstępie wyliczono główne jednostki organizacyjne PSP, z których pochodzą ratownicy Grupy, doprecyzowano okoliczności jej formalnego utworzenia, w tym powołanie pierwszego Zespołu Komendanta Głównego PSP ds. specjalizacji poszukiwawczo-ratowniczej. Następnie opisano rolę ustandaryzowanych zasad poszukiwawczo-ratowniczych w Krajowym Systemie Ratowniczo-Gaśniczym oraz przedstawiono dotychczasowe międzynarodowe akcje po trzęsieniach ziemi, w których brali udział polscy strażacy. Następnie, po wyjaśnieniu mandatu prawnego Międzynarodowej Grupy Doradczej ds. Poszukiwań i Ratownictwa (INSARAG) oraz roli jej wytycznych w określaniu minimalnych międzynarodowych standardów, autorzy doprecyzowali skład wszystkich komponentów HUSAR Poland. Celem badań było znalezienie odpowiedzi na pytanie dotyczące optymalnego sposobu wykorzystania potencjału komponentu medycznego HUSAR Poland podczas zagranicznych akcji poszukiwawczo-ratowniczych.

Metodologia: Materiał badawczy stanowiły międzynarodowe i krajowe dokumenty normatywne regulujące zasady funkcjonowania HUSAR Poland i określające minimalne standardy dla grup poszukiwawczo-ratowniczych i zagranicznych zespołów medycznych. Wykorzystano analizę akcji HUSAR Poland w Nepalu w 2015 r. oraz wnioski z akcji na Haiti w 2010 r. Główną metodą badawczą była analiza dokumentów oraz statystyk. W tekście przekrojowo przedstawiono zadania komponentu medycznego USAR Poland w różnych fazach tzw. „cyklu misji” i używane w praktyce dokumenty. Szczególną uwagę, zgodnie z tytułem artykułu, poświęcono ukazaniu zadań medycznych zrealizowanych podczas akcji w Nepalu. Autorzy nie tylko przedstawili przykładowe statystyki z działań komponentu medycznego Grupy w Nepalu, ale odnieśli się też do zakresu analogicznych działań z akcji na Haiti w 2010 r.

Wyniki: W podsumowaniu i wnioskach autorzy podjęli się próby wskazania najefektywniejszego wykorzystania komponentu medycznego HUSAR Poland w działaniach międzynarodowych, tuż po zakończeniu fazy poszukiwawczo-ratowniczej związanej z wydobywaniem poszkodowanych spod gruzów (tzw. koncepcja działania poza gruzami), tak aby jego możliwości były wykorzystane optymalnie i w pełni komplementarnie do oczekiwań społeczności poszkodowanej oraz zarządzających katastrofą instytucji. Sformułowano wnioski, zgodnie z którymi sugerowaną rolą mogłaby być realizacja zadań zbieżnych do przewidzianych wg Światowej Organizacji Zdrowia dla zagranicznego zespołu medycznego typu pierwszego „Foreign Medical Team type 1”.

Słowa kluczowe: INSARAG, HUSAR POLAND, ratownictwo, zespół medyczny, Nepal, trzęsienie ziemi

Typ artykułu: studium przypadku