Abstrakt
Cel: W ramach niniejszego artykułu podjęto próbę przybliżenia procesu legislacyjnego w Polsce dotyczącego infrastruktury krytycznej, dla której właściwa jest Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 roku o zarządzaniu kryzysowym określająca m.in. organy właściwe w sprawach zarządzania kryzysowego oraz ich zadania i zasady działania w tym obszarze oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie. Wprowadzone regulacje prawne określają zarówno pojęcie infrastruktury krytycznej, jej ochrony, jak i działań związanych z zapobieganiem sytuacjom kryzysowym, reagowaniem w przypadku ich wystąpienia i przygotowaniem do przejmowania nad nimi kontroli, a także usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu kluczowych zasobów.
Wprowadzenie: Regulacje dotyczące ochrony infrastruktury krytycznej znajdują się w aktach prawnych obejmujących różne dziedziny funkcjonowania państwa, m.in. działalność telekomunikacyjną, wytwarzanie i obrót paliwami oraz energią elektryczną, wykonywanie zadań obronnych przez przedsiębiorców, tworzenie rezerw strategicznych, uprawnienia ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa w niektórych spółkach, realizację ochrony osób i mienia. Ochrona infrastruktury krytycznej w swoim przedmiocie związana jest z racją stanu, co wskazuje na konieczność podjęcia szczególnych starań w zakresie ochrony kluczowej infrastruktury państwa. W związku z powyższym zasadne jest przedstawienie wybranych elementów prawnych potrzebnych do ochrony infrastruktury krytycznej, zwłaszcza tych kwestii, które zapewniają ciągłość działania organów administracji publicznej, mających zapewnić bezpieczeństwo obywateli.
Metodologia: Artykuł został opracowany przy wykorzystaniu analizy literatury przedmiotu oraz analizy aktów prawnych w zakresie wzmocnienia pojęcia infrastruktury krytycznej, biorąc pod uwagę obecną sytuację związaną z pandemią i co za tym idzie – utratę części funkcjonariuszy i pracowników. Podczas analizy przeprowadzonych badań wykorzystano publikacje zwarte, akty prawa polskiego oraz wytyczne i zalecenia ogłoszone na stronach instytucji rządowych.
Wnioski: W ochronie infrastruktury krytycznej zachodzi potrzeba wprowadzenia regulacji prawnych w ramach współpracy między instytucjami. Przygotowanie efektywnych działań w zakresie infrastruktury krytycznej wymaga kompleksowego podejścia, obejmującego ochronę: fizyczną, techniczną, osobową, teleinformatyczną, prawną, a także pomoc strony rządowej w odbudowie zniszczonego (uszkodzonego) elementu. Każdy z wymienionych obszarów stanowi złożony kompleks działań wymagający wiedzy ogólnej oraz specjalistycznej, niekiedy eksperckiej, bogatego doświadczenia praktycznego (korzystania z tzw. dobrych praktyk), umiejętności analizy ryzyka, a także przewidywania (profilowania) zagrożeń.
Słowa kluczowe: ustawa o zarządzaniu kryzysowym, akty prawne, zarządzanie kryzysowe, ochrona infrastruktury krytycznej, identyfikacja